ສຽງ
ຄວາມລອດ
ຄວາມລອດແມ່ນການຟື້ນຟູຄວາມສາມັກຄີຂອງມະນຸດກັບພຣະເຈົ້າແລະການໄຖ່ຂອງການສ້າງທັງຫມົດຈາກການເປັນທາດຂອງບາບແລະຄວາມຕາຍ. ພຣະເຈົ້າໃຫ້ຄວາມລອດບໍ່ພຽງແຕ່ຕໍ່ຊີວິດໃນປະຈຸບັນ, ແຕ່ເປັນນິລັນດອນໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ຮັບເອົາພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແລະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ຄວາມລອດເປັນຂອງປະທານຈາກພຣະເຈົ້າ, ເປັນໄປໄດ້ໂດຍພຣະຄຸນ, ມອບໃຫ້ໂດຍຜ່ານສັດທາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ, ບໍ່ໄດ້ມາຈາກຄຸນງາມຄວາມດີສ່ວນຕົວ ຫຼືວຽກງານທີ່ດີ. (ເອເຟດ 2,4- ທີ 10; 1. ໂກລິນໂທ 1,9; ໂຣມັນ 8,21- ທີ 23; 6,18.22-23)
Salvation - ການດໍາເນີນງານກູ້ໄພ!
ຄວາມລອດ, ການໄຖ່ແມ່ນການປະຕິບັດງານກູ້ໄພ. ເພື່ອເຂົ້າຫາແນວຄວາມຄິດຂອງຄວາມລອດ, ພວກເຮົາຈໍາເປັນຕ້ອງຮູ້ສາມຢ່າງ: ບັນຫາແມ່ນຫຍັງ; ສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ເຮັດກ່ຽວກັບມັນ; ແລະພວກເຮົາຄວນຕອບສະຫນອງມັນແນວໃດ.
ຜູ້ຊາຍແມ່ນຫຍັງ
Als Gott den Menschen machte, schuf er ihn „zu seinem Bilde“, und er nannte seine Schöpfung „sehr gut“ (1. ມູດ 1,26-27 u. 31). Ein wunderbares Geschöpf war der Mensch: aus Staub erschaffen, aber belebt vom Odem Gottes (1. ມູດ 2,7).
“ຮູບພາບຂອງພຣະເຈົ້າ” ອາດຈະປະກອບດ້ວຍຄວາມສະຫລາດ, ຄວາມປະດິດສ້າງ ແລະອຳນາດໃນການສ້າງ. ແລະຍັງມີຄວາມສາມາດໃນການເຂົ້າໄປໃນຄວາມສໍາພັນແລະການຕັດສິນໃຈທາງດ້ານສິນທໍາ. ໃນບາງທາງພວກເຮົາເປັນຄືກັບພຣະເຈົ້າເອງ ແລະນັ້ນກໍຍ້ອນວ່າພຣະເຈົ້າມີບາງສິ່ງທີ່ພິເສດຕໍ່ພວກເຮົາ, ລູກໆຂອງພຣະອົງ.
Das erste Buch Mose berichtet uns, dass die ersten Menschen etwas taten, was Gott ihnen verboten hatte (1. ມູດ 3,1-13). ການບໍ່ເຊື່ອຟັງຂອງພວກເຂົາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພວກເຂົາບໍ່ໄວ້ວາງໃຈພຣະເຈົ້າ; ແລະມັນເປັນການລະເມີດຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງລາວໃນນາງ. ໂດຍການບໍ່ເຊື່ອຖືເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃຫ້ສາຍພົວພັນແຕກຕ່າງກັນ ແລະຂາດສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າປະສົງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ. ດ້ວຍເຫດນີ້, ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງສູນເສຍຄວາມຄ້າຍຄືພະເຈົ້າບາງສ່ວນ. ຜົນໄດ້ຮັບ, ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວວ່າ, ຈະເປັນ: ການຕໍ່ສູ້, ຄວາມເຈັບປວດແລະຄວາມຕາຍ (ຂໍ້ທີ 16-19). ຖ້າພວກເຂົາບໍ່ຕ້ອງການປະຕິບັດຕາມຄໍາແນະນໍາຂອງຜູ້ສ້າງ, ພວກເຂົາຕ້ອງຜ່ານຮ່ອມພູຂອງນ້ໍາຕາ.
Der Mensch ist edel und niederträchtig zugleich. Wir können hohe Ideale haben und dennoch barbarisch sein. Wir sind gottähnlich und zugleich doch gottlos. Wir sind nicht mehr „im Sinne des Erfinders“. Obwohl wir uns „verdorben“ haben, hält Gott uns immer noch für gottebenbildlich (1. ມູດ 9,6). ທ່າແຮງທີ່ຈະກາຍເປັນຄືກັບພະເຈົ້າແມ່ນຍັງມີຢູ່. ດ້ວຍເຫດນີ້ ພະເຈົ້າຕ້ອງການຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ລອດ, ນັ້ນຄືເຫດຜົນທີ່ພະອົງຕ້ອງການໄຖ່ເຮົາ ແລະຟື້ນຟູຄວາມສໍາພັນທີ່ພະອົງມີກັບເຮົາ.
ພຣະເຈົ້າຕ້ອງການໃຫ້ພວກເຮົາມີຊີວິດນິລັນດອນ, ປາດສະຈາກຄວາມເຈັບປວດ, ຊີວິດໃນເງື່ອນໄຂທີ່ດີກັບພຣະເຈົ້າແລະກັນແລະກັນ. ພະອົງຕ້ອງການຄວາມສະຫຼາດ, ຄວາມຄິດສ້າງສັນ ແລະພະລັງຂອງພວກເຮົາເພື່ອໃຊ້ເພື່ອຄວາມດີ. ພະອົງຢາກໃຫ້ເຮົາກາຍເປັນຄືພະອົງໃຫ້ດີກວ່າມະນຸດທຳອິດ. ນັ້ນຄືຄວາມລອດ.
ຫຼັກຂອງແຜນການ
ດັ່ງນັ້ນພວກເຮົາຕ້ອງການກູ້ໄພ. ແລະ ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ລອດ - ແຕ່ໃນແບບທີ່ບໍ່ມີໃຜຄາດຄິດໄດ້. ພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ກາຍເປັນມະນຸດ, ດໍາລົງຊີວິດທີ່ບໍ່ມີບາບ, ແລະພວກເຮົາຂ້າພຣະອົງ. ແລະວ່າ - ພຣະເຈົ້າກ່າວວ່າ - ແມ່ນຄວາມລອດທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງການ. irony ຫຍັງ! ເຮົາໄດ້ຮັບຄວາມລອດໂດຍຄົນທີ່ໄດ້ເສຍສະລະ. ພຣະຜູ້ສ້າງຂອງພວກເຮົາໄດ້ກາຍເປັນເນື້ອຫນັງເພື່ອໃຫ້ພຣະອົງສາມາດຊໍາລະໂທດສໍາລັບບາບຂອງພວກເຮົາ vicariously. ພະເຈົ້າໄດ້ປຸກພະອົງໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍ ແລະໂດຍທາງພະເຍຊູພະອົງສັນຍາວ່າຈະປຸກເຮົາໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍຄືກັນ.
ການຕາຍແລະການຟື້ນຄືນຊີວິດຂອງພຣະເຢຊູສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມຕາຍແລະການຟື້ນຄືນຊີວິດຂອງມະນຸດທັງຫມົດແລະເຮັດໃຫ້ສິ່ງນີ້ເປັນໄປໄດ້. ຄວາມຕາຍຂອງພຣະອົງເປັນສິ່ງທີ່ລົ້ມເຫລວ ແລະຄວາມຜິດພາດຂອງພວກເຮົາສົມຄວນໄດ້ຮັບ, ແລະໃນຖານະຜູ້ສ້າງຂອງພວກເຮົາ, ພຣະອົງໄດ້ຊົດໃຊ້ສໍາລັບຄວາມຜິດພາດທັງໝົດຂອງພວກເຮົາ. ເຖິງແມ່ນວ່າລາວບໍ່ສົມຄວນຈະຕາຍ, ແຕ່ລາວເຕັມໃຈຍອມຮັບມັນໃນນາມຂອງພວກເຮົາ.
Jesus Christus ist für uns gestorben, und für uns ist er auch auferweckt worden (Römer 4,25). Mit ihm ist unser altes Ich gestorben, und mit ihm wird ein neuer Mensch zum Leben erweckt (Römer 6,3-4). Mit einem einzigen Opfer verbüsste er die Strafe für die Sünden „der ganzen Welt“ (1. Johannes 2,2). ຊໍາລະແລ້ວ; ຄໍາຖາມໃນປັດຈຸບັນແມ່ນວິທີທີ່ພວກເຮົາຈະໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກມັນ. ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງພວກເຮົາໃນແຜນແມ່ນຜ່ານການກັບໃຈ ແລະ ສັດທາ.
contrition
Jesus kam, um Menschen zur Reue zu rufen (Lukas 5,32); („Reue“ ist bei Luther meistens mit „Busse“ übersetzt). Petrus rief dazu auf, zu bereuen und sich zu Gott zu bekehren, um Vergebung zu erlangen (Apostelgeschichte 2,38; 3,19). Paulus legte Menschen die „Busse zu Gott“ ans Herz (Apostelgeschichte 20,21, Elberfelder Bibel). Reue bedeutet: Abkehr von der Sünde, Hinwendung zu Gott. Den Athenern verkündete Paulus, über Götzendienst in Unwissenheit sehe Gott hinweg, nun aber „gebietet er den Menschen, dass alle an allen Enden Busse tun“ (Apostelgeschichte 17,30). ຈົ່ງເວົ້າວ່າ: ພວກເຂົາຄວນປະຖິ້ມການບູຊາຮູບປັ້ນ.
Paulus sorgte sich, manche der korinthischen Christen könnten vielleicht ihre Sünden der Unzucht nicht bereuen (2. ໂກລິນໂທ 12,21). Für diese Menschen hiess Reue die Bereitschaft, von der Unzucht abzulassen. Der Mensch, so Paulus, soll „rechtschaffene Werke der Busse tun“, das heisst die Echtheit seiner Reue durch Taten beweisen (Apostelgeschichte 26,20). ພວກເຮົາປ່ຽນແປງທັດສະນະຄະຕິແລະພຶດຕິກໍາຂອງພວກເຮົາ.
Zum Fundament unserer Lehre gehört die „Umkehr von den toten Werken“ (Hebräer 6,1). ນີ້ບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິງຄວາມສົມບູນແບບໃນຕອນຕົ້ນ—ຄລິດສະຕຽນບໍ່ສົມບູນແບບ (1 ໂຢຮັນ1,8). ຄວາມເສຍໃຈບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າເຮົາໄດ້ບັນລຸເປົ້າໝາຍແລ້ວ, ແຕ່ເປັນການເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຈະໄປໃນທິດທາງທີ່ຖືກຕ້ອງ.
Wir leben nicht mehr uns selbst, sondern dem Erlöser Christus (2. ໂກລິນໂທ 5,15; 1. ໂກລິນໂທ 6,20). Paulus sagt uns: „Wie ihr eure Glieder hingegeben hattet an den Dienst der Unreinheit und Ungerechtigkeit zu immer neuer Ungerechtigkeit, so gebt nun eure Glieder hin an den Dienst der Gerechtigkeit, dass sie heilig werden“ (Römer 6,19).
ຄວາມເຊື່ອ
ພຽງ ແຕ່ ການ ໂທ ຫາ ຜູ້ ຄົນ ໃຫ້ ກັບ ໃຈ ບໍ່ ໄດ້ ຊ່ວຍ ເຂົາ ເຈົ້າ ຈາກ ຄວາມ ລົ້ມ ເຫລວ ຂອງ ເຂົາ ເຈົ້າ. ປະຊາຊົນໄດ້ຖືກເອີ້ນໃຫ້ເຊື່ອຟັງເປັນເວລາຫຼາຍພັນປີແລ້ວ, ແຕ່ຍັງຕ້ອງການການຊ່ອຍເຫຼືອ. ອົງປະກອບທີສອງແມ່ນຕ້ອງການແລະນັ້ນແມ່ນຄວາມເຊື່ອ. ພຣະຄໍາພີໃຫມ່ເວົ້າວ່າຫຼາຍກວ່າກ່ຽວກັບສັດທາກ່ວາກ່ຽວກັບການກັບໃຈ - ຄໍາສໍາລັບສັດທາປະກົດວ່າຫຼາຍກວ່າແປດເທົ່າເລື້ອຍໆ.
Wer an Jesus glaubt, dem wird vergeben (Apostelgeschichte 10,43). „Glaube an den Herrn Jesus, so wirst du und dein Haus selig!“ (Apostelgeschichte 16,31.) Das Evangelium „ist eine Kraft Gottes, die selig macht alle, die daran glauben“ (Römer 1,16). ຊາວຄຣິດສະຕຽນຖືກເອີ້ນວ່າຜູ້ທີ່ເຊື່ອ, ບໍ່ແມ່ນຜູ້ກັບໃຈ. ລັກສະນະຕັດສິນແມ່ນຄວາມເຊື່ອ.
ດັ່ງນັ້ນ "ເຊື່ອ" ຫມາຍຄວາມວ່າແນວໃດ - ການຍອມຮັບຄວາມຈິງບາງຢ່າງ? ຄຳພາສາເກັຣກສາມາດໝາຍເຖິງຄວາມເຊື່ອແບບນີ້, ແຕ່ສ່ວນໃຫຍ່ແລ້ວມັນມີຄວາມໝາຍຫຼັກ “ຄວາມໄວ້ວາງໃຈ.” ເມື່ອໂປໂລຮຽກຮ້ອງໃຫ້ພວກເຮົາເຊື່ອໃນພຣະຄຣິດ, ລາວບໍ່ໄດ້ຫມາຍຄວາມວ່າຄວາມຈິງຕົ້ນຕໍ. (ມານຮູ້ຄວາມຈິງກ່ຽວກັບພະເຍຊູນຳອີກ, ແຕ່ຍັງບໍ່ລອດ.)
ເມື່ອພວກເຮົາເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ, ພວກເຮົາໄວ້ວາງໃຈໃນພຣະອົງ. ເຮົາຮູ້ວ່າພະອົງສັດຊື່ແລະໜ້າເຊື່ອຖື. ພວກເຮົາສາມາດເພິ່ງອາໄສພຣະອົງທີ່ຈະດູແລພວກເຮົາ, ໃຫ້ພວກເຮົາໃນສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາ. ພວກເຮົາສາມາດໄວ້ວາງໃຈພຣະອົງເພື່ອປົດປ່ອຍພວກເຮົາອອກຈາກບັນຫາທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດຂອງມະນຸດ. ເມື່ອເຮົາເພິ່ງອາໄສພຣະອົງເພື່ອຄວາມລອດ, ເຮົາຍອມຮັບວ່າເຮົາຕ້ອງການຄວາມຊ່ອຍເຫລືອ ແລະພຣະອົງສາມາດປະທານມັນໃຫ້ເຮົາ.
ສັດທາໃນຕົວຂອງມັນເອງບໍ່ໄດ້ຊ່ວຍປະຢັດພວກເຮົາ - ມັນຕ້ອງເປັນສັດທາໃນມັນ, ບໍ່ແມ່ນໃນສິ່ງອື່ນ. ພວກເຮົາໄວ້ວາງໃຈໃນພຣະອົງແລະພຣະອົງໄດ້ຊ່ວຍປະຢັດພວກເຮົາ. ເມື່ອເຮົາໄວ້ວາງໃຈພຣະຄຣິດ, ເຮົາຈະຢຸດໄວ້ວາງໃຈຕົວເອງ. ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຮົາພະຍາຍາມທີ່ຈະປະຕິບັດທີ່ດີ, ພວກເຮົາບໍ່ເຊື່ອວ່າຄວາມພະຍາຍາມຂອງພວກເຮົາຈະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາ (“ຄວາມພະຍາຍາມ” ບໍ່ເຄີຍເຮັດໃຫ້ໃຜດີເລີດ). ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ພວກເຮົາບໍ່ໝົດຫວັງເມື່ອຄວາມພະຍາຍາມຂອງພວກເຮົາລົ້ມເຫລວ. ພວກເຮົາໄວ້ວາງໃຈວ່າພຣະເຢຊູຈະນໍາເອົາຄວາມລອດໃຫ້ພວກເຮົາ, ບໍ່ແມ່ນວ່າພວກເຮົາຈະເຮັດວຽກສໍາລັບມັນເອງ. ພວກເຮົາເພິ່ງພາພຣະອົງ, ບໍ່ແມ່ນຢູ່ກັບຄວາມສໍາເລັດຫຼືຄວາມລົ້ມເຫລວຂອງພວກເຮົາ.
ສັດທາເປັນແຮງຂັບໄລ່ຂອງການກັບໃຈ. ເມື່ອເຮົາໄວ້ວາງໃຈພຣະເຢຊູເປັນພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງພວກເຮົາ; ໃນເວລາທີ່ພວກເຮົາຮັບຮູ້ວ່າພຣະເຈົ້າຮັກພວກເຮົາຫຼາຍດັ່ງນັ້ນພຣະອົງໄດ້ສົ່ງລູກຊາຍຂອງພຣະອົງມາຕາຍເພື່ອພວກເຮົາ; ເມື່ອພວກເຮົາຮູ້ວ່າພຣະອົງຕ້ອງການທີ່ດີທີ່ສຸດສໍາລັບພວກເຮົາ, ມັນເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາເຕັມໃຈທີ່ຈະດໍາລົງຊີວິດເພື່ອພຣະອົງແລະບັງຄັບພຣະອົງ. ພວກເຮົາຕັດສິນໃຈ: ພວກເຮົາປະຖິ້ມຊີວິດທີ່ບໍ່ມີຄວາມຫມາຍແລະອຸກອັ່ງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ນໍາພາແລະຮັບເອົາຄວາມຫມາຍຂອງຊີວິດທີ່ພຣະເຈົ້າປະທານໃຫ້, ທິດທາງແລະທິດທາງ.
ສັດທາ – ນັ້ນຄືການປ່ຽນແປງພາຍໃນທີ່ສຳຄັນ. ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາບໍ່ໄດ້ “ຫາເງິນ” ຫຍັງໃຫ້ກັບເຮົາ, ແລະ ບໍ່ໄດ້ເພີ່ມສິ່ງໃດໃນສິ່ງທີ່ພະເຍຊູ “ຫາມາ” ໃຫ້ກັບເຮົາ. ສັດທາແມ່ນພຽງແຕ່ຄວາມເຕັມໃຈທີ່ຈະຕອບສະຫນອງ, ປະຕິກິລິຍາ, ກັບສິ່ງທີ່ລາວໄດ້ເຮັດ. ພວກເຮົາເປັນຄືກັບຂ້າໃຊ້ທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ໃນຂຸມດິນເຜົາ, ຂ້າໃຊ້ທີ່ພະຄລິດປະກາດວ່າ, “ເຮົາໄດ້ໄຖ່ເຈົ້າແລ້ວ.” ເຮົາມີອິດສະລະທີ່ຈະຢູ່ໃນຂຸມດິນເຜົາ ຫຼືເຊື່ອວາງໃຈໃນພຣະອົງ ແລະອອກຈາກຂຸມດິນເຜົາ. ການໄຖ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນ; ມັນເປັນຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງພວກເຮົາທີ່ຈະຍອມຮັບພວກມັນແລະປະຕິບັດຕາມຄວາມເຫມາະສົມ.
ພຣະຄຸນ
Das Heil ist ein Gottesgeschenk im Wortsinn: Gott schenkt es uns durch seine Gnade, durch seine Grossherzigkeit. Wir können es uns nicht verdienen, ganz gleich, was wir tun. „Denn aus Gnade seid ihr selig geworden durch Glauben, und das nicht aus euch: Gottes Gabe ist es, nicht aus Werken, damit sich nicht jemand rühme“ (Epheser 2,8-9). Auch der Glaube ist ein Gottesgeschenk. Selbst wenn wir von diesem Augenblick an perfekt gehorchen, verdienen wir keine Belohnung (Lukas 17,10).
Wir sind geschaffen zu guten Werken (Epheser 2,10), aber gute Werke können uns nicht retten. Sie folgen der Heilserlangung, können sie aber nicht herbeiführen. Wie Paulus sagt: Könnte man durch Halten der Gesetze zum Heil kommen, so wäre Christus vergeblich gestorben (Galater 2,21). Gnade gibt uns keinen Freibrief zum Sündigen, aber sie wird uns geschenkt, während wir noch sündigen (Römer 6,15; 1 ໂຢຮັນ1,9). Wenn wir gute Werke tun, müssen wir Gott danken, denn er tut sie in uns (Galater 2,20; ຟີລິບປອຍ 2,13).
ພະເຈົ້າ “ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ລອດ ແລະເອີ້ນເຮົາດ້ວຍການເອີ້ນອັນບໍລິສຸດ, ບໍ່ແມ່ນຕາມວຽກງານຂອງເຮົາ, ແຕ່ຕາມຈຸດປະສົງຂອງພະອົງ ແລະຕາມພຣະຄຸນ” (2 ຕີໂມ.1,9). Gott machte „uns selig – nicht um der Werke der Gerechtigkeit willen, die wir getan hatten, sondern nach seiner Barmherzigkeit“ (Titus 3,5).
Gnade ist das Herz des Evangeliums: Das Heil erlangen wir als Gottesgeschenk, nicht durch unsere Werke. Das Evangelium ist „das Wort seiner Gnade“ (Apostelgeschichte 14,3; 20,24). Wir glauben, „durch die Gnade des Herrn Jesus selig zu werden“ (Apostelgeschichte 15,11). Wir „werden ohne Verdienst gerecht aus seiner Gnade durch die Erlösung, die durch Christus Jesus geschehen ist“ (Römer 3,24). ຖ້າບໍ່ມີພຣະຄຸນຂອງພຣະເຈົ້າ, ພວກເຮົາຈະໄດ້ຮັບຄວາມສິ້ນຫວັງຕໍ່ຄວາມບາບ ແລະ ການຖືກສາບແຊ່ງ.
Unser Heil steht und fällt mit dem, was Christus getan hat. Er ist der Heiland, derjenige, der uns rettet. Wir können uns unseres Gehorsams nicht rühmen, weil er stets unvollkommen ist. Das einzige, worauf wir stolz sein können, ist das, was Christus getan hat (2. ໂກລິນໂທ 10,17-18) – ແລະພຣະອົງໄດ້ເຮັດມັນສໍາລັບທຸກຄົນ, ບໍ່ພຽງແຕ່ພວກເຮົາ.
ເຫດຜົນ
ຄວາມລອດໄດ້ຖືກອະທິບາຍໄວ້ໃນຄໍາພີໄບເບິນດ້ວຍຫຼາຍຄໍາ: ຄ່າໄຖ່, ການໄຖ່, ການໃຫ້ອະໄພ, ການຄືນດີ, ການຮັບຮອງເອົາ, ການໃຫ້ເຫດຜົນ, ແລະອື່ນໆ. ເຫດຜົນ: ປະຊາຊົນເຫັນບັນຫາຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃນແສງສະຫວ່າງທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ແກ່ຜູ້ທີ່ຮູ້ສຶກເປື້ອນ, ພຣະຄຣິດສະເຫນີການຊໍາລະລ້າງ. ພະອົງສະເໜີໃຫ້ໄຖ່ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຮູ້ສຶກວ່າເປັນທາດ; ພະອົງໃຫ້ອະໄພຜູ້ທີ່ຮູ້ສຶກຜິດ.
ພະອົງສະເໜີຄວາມປອງດອງກັນແລະມິດຕະພາບກັບຜູ້ທີ່ຮູ້ສຶກແປກໃຈແລະຖືກລະເລີຍ. ສໍາລັບຜູ້ທີ່ມີຄວາມຮູ້ສຶກບໍ່ມີຄ່າ, ມັນເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາມີຄວາມຮູ້ສຶກໃຫມ່, ຄວາມປອດໄພຂອງມູນຄ່າ. ພະອົງໃຫ້ຄວາມລອດໃນຖານະເດັກນ້ອຍ ແລະເປັນມໍລະດົກໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ບໍ່ຮູ້ສຶກວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນຢູ່ທຸກແຫ່ງຫົນ. ພະອົງໃຫ້ຄວາມໝາຍແລະຈຸດປະສົງແກ່ຜູ້ທີ່ຮູ້ສຶກບໍ່ມີຈຸດໝາຍ. ພຣະອົງໄດ້ສະຫນອງການພັກຜ່ອນສໍາລັບການເມື່ອຍ. ພຣະອົງໃຫ້ສັນຕິສຸກແກ່ຄົນທີ່ຢ້ານ. ທັງຫມົດນີ້ແມ່ນຄວາມລອດ, ແລະອື່ນໆອີກ.
ຂໍໃຫ້ພິຈາລະນາຢ່າງລະອຽດກ່ຽວກັບຄໍາສັບສ່ວນບຸກຄົນ: ເຫດຜົນ. ຄຳພາສາເກັຣກມາຈາກກົດໝາຍ. ບຸກຄົນທີ່ຖືກຕັດສິນວ່າ "ບໍ່ມີຄວາມຜິດ". ລາວຖືກຍົກເວັ້ນ, ຟື້ນຟູ, ພົ້ນໂທດ. ເມື່ອພຣະເຈົ້າໃຫ້ຄວາມຊອບທຳແກ່ພວກເຮົາ, ພຣະອົງປະກາດວ່າ ບາບຂອງພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ຖືກກ່າວໃສ່ກັບພວກເຮົາອີກຕໍ່ໄປ. ບັນຊີຫນີ້ສິນໄດ້ຖືກຊໍາລະແລ້ວ.
ເມື່ອພວກເຮົາຍອມຮັບວ່າພຣະເຢຊູໄດ້ສິ້ນພຣະຊົນເພື່ອພວກເຮົາ, ເມື່ອພວກເຮົາຮັບຮູ້ວ່າພວກເຮົາຕ້ອງການພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ, ເມື່ອພວກເຮົາຍອມຮັບວ່າບາບຂອງພວກເຮົາສົມຄວນໄດ້ຮັບການລົງໂທດແລະພຣະເຢຊູໄດ້ແບກໂທດຂອງບາບສໍາລັບພວກເຮົາ, ແລ້ວພວກເຮົາມີຄວາມເຊື່ອແລະພຣະເຈົ້າຮັບປະກັນວ່າພວກເຮົາໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພ.
Durch „Werke des Gesetzes“ kann niemand gerechtfertigt – für gerecht erklärt – werden (Römer 3,20), ເນື່ອງຈາກວ່າກົດຫມາຍບໍ່ໄດ້ຊ່ວຍປະຢັດ. ມັນເປັນພຽງແຕ່ມາດຕະຖານທີ່ພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ຢູ່ເຖິງ; ບໍ່ມີໃຜສາມາດດໍາລົງຊີວິດຕາມມາດຕະຖານນີ້ (v. 23). ພຣະເຈົ້າເຮັດໃຫ້ລາວເປັນຄົນຊອບທຳ “ຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູ” (ຂໍ້ 26). ມະນຸດກາຍເປັນຄົນຊອບທຳ “ໂດຍບໍ່ມີການກະທຳຂອງກົດບັນຍັດ, ດ້ວຍຄວາມເຊື່ອຢ່າງດຽວ” (ຂໍ້ທີ 28).
Zur Veranschaulichung des Prinzips „Rechtfertigung durch Glauben“ führt Paulus Abraham an: „Abraham hat Gott geglaubt, und das ist ihm zur Gerechtigkeit gerechnet worden“ (Römer 4,3, ein Zitat aus 1. ໂມເຊ 15,6). ເນື່ອງຈາກອັບລາຫາມໄວ້ວາງໃຈໃນພະເຈົ້າ ພະເຈົ້າຈຶ່ງນັບລາວເປັນຄົນຊອບທຳ. ນີ້ແມ່ນດົນນານກ່ອນທີ່ປະມວນກົດໝາຍໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ, ຫຼັກຖານວ່າຄວາມຊອບທຳເປັນຂອງຂວັນຈາກພຣະເຈົ້າ, ໄດ້ຮັບໂດຍສັດທາ, ບໍ່ໄດ້ຮັບໂດຍການຮັກສາກົດໝາຍ.
Rechtfertigung ist mehr als Vergebung, ist mehr als das Löschen des Schuldkontos. Rechtfertigung heisst: Wir gelten fortan als gerecht, wir stehen da als jemand, der etwas Richtiges getan hat. Nicht aus den eigenen Werken kommt unsere Gerechtigkeit, sondern von Christus (1. ໂກລິນໂທ 1,30). Durch den Gehorsam Christi, schreibt Paulus, wird der Gläubige gerecht (Römer 5,19).
Selbst dem „Gottlosen“ wird sein „Glaube gerechnet zur Gerechtigkeit“ (Römer 4,5). Ein Sünder, der auf Gott vertraut, steht in Gottes Augen gerecht da (und wird daher beim Jüngsten Gericht angenommen werden). Wer Gott vertraut, wird nicht mehr gottlos sein wollen, doch dies ist eine Folge, nicht eine Ursache der Heilserlangung. Paulus weiss und hebt immer wieder hervor, „dass der Mensch durch Werke des Gesetzes nicht gerecht wird, sondern durch den Glauben an Jesus Christus“ (Galater 2,16).
ການເລີ່ມຕົ້ນ ໃໝ່
ບາງຄົນມາມີຄວາມເຊື່ອໃນປັດຈຸບັນ. ບາງສິ່ງບາງຢ່າງກົດຢູ່ໃນສະຫມອງຂອງເຂົາເຈົ້າ, ແສງສະຫວ່າງເປີດ, ແລະເຂົາເຈົ້າສາລະພາບພຣະເຢຊູເປັນພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຂົາເຈົ້າ. ບາງຄົນມີສັດທາຫລາຍຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ; ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບຮູ້ຢ່າງຊ້າໆວ່າ ເພື່ອຈະບັນລຸຄວາມລອດ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເພິ່ງອາໄສຕົນເອງອີກຕໍ່ໄປ, ແຕ່ຢູ່ໃນພຣະຄຣິດ.
So oder so: Die Bibel beschreibt es als eine Neugeburt. Wenn wir Glauben an Christus haben, werden wir als Gotteskinder neu geboren (Johannes 1,12-13; ຄາລາເຕຍ 3,26; 1 ໂຢຮັນ5,1). Der Heilige Geist beginnt in uns zu leben (Johannes 14,17), und Gott setzt in uns einen neuen Schöpfungszyklus in Gang (2. ໂກລິນໂທ 5,17; ຄາລາເຕຍ 6,15). Das alte Ich stirbt, ein neuer Mensch beginnt zu werden (Epheser 4,22-24) – ພຣະເຈົ້າຫັນປ່ຽນພວກເຮົາ.
ໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ—ແລະໃນເຮົາຖ້າເຮົາເຊື່ອໃນພຣະອົງ—ພຣະເຈົ້າຈະລົບລ້າງຜົນສະທ້ອນຂອງບາບຂອງມະນຸດ. ດ້ວຍການເຮັດວຽກຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຢູ່ໃນພວກເຮົາ, ມະນຸດໃຫມ່ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ. ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ບອກເຮົາຢ່າງແທ້ຈິງວ່າສິ່ງນີ້ເກີດຂຶ້ນແນວໃດ; ມັນພຽງແຕ່ບອກພວກເຮົາວ່າມັນກໍາລັງເກີດຂຶ້ນ. ຂະບວນການເລີ່ມຕົ້ນໃນຊີວິດນີ້ແລະສໍາເລັດໃນຕໍ່ໄປ.
Das Ziel ist, dass wir Jesus Christus ähnlicher werden. Er ist das vollkommene Ebenbild Gottes (2. ໂກລິນໂທ 4,4; ໂຄໂລຊາຍ 1,15; ເຮັບເຣີ 1,3), und wir müssen in sein Ebenbild verwandelt werden (2. ໂກລິນໂທ 3,18; Gal4,19; ເອເຟໂຊ 4,13; ໂຄໂລຊາຍ 3,10). ເຮົາຕ້ອງກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະວິນຍານ—ໃນຄວາມຮັກ, ຄວາມສຸກ, ຄວາມສະຫງົບ, ຄວາມຖ່ອມຕົວ ແລະຄຸນນະສົມບັດທີ່ຄ້າຍຄືພຣະເຈົ້າ. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດເຮັດຢູ່ໃນພວກເຮົາ. ພຣະອົງໄດ້ຕໍ່ຮູບຂອງພຣະເຈົ້າ.
Auch als Versöhnung – Wiederherstellung unserer Beziehung zu Gott – wird das Heil beschrieben (Römer 5,10- ທີ 11; 2. ໂກລິນໂທ 5,18-21; ເອເຟໂຊ 2,16; ໂຄໂລຊາຍ 1,20-22). Wir widerstehen oder ignorieren Gott nicht meh – wir lieben ihn. Von Feinden werden wir zu Freunden. Ja, zu mehr als Freunden – Gott sagt, dass er uns als seine Kinder annimmt (Römer 8,15; ເອເຟໂຊ 1,5). Wir gehören seiner Familie an, mit Rechten, Pflichten und einem herrlichen Erbe (Römer 8,16-17; ຄາລາເຕຍ 3,29; ເອເຟໂຊ 1,18; ໂຄໂລຊາຍ 1,12).
Am Ende wird es keinen Schmerz und kein Leid mehr geben (Offenbarung 21,4), was bedeutet, dass niemand mehr Fehler macht. Die Sünde wird nicht mehr sein, und der Tod wird nicht mehr sein (1. ໂກລິນໂທ 15,26). Dieses Ziel mag in weiter Ferne liegen, wenn wir unseren jetzigen Zustand betrachten, aber die Reise beginnt mit einem einzigen Schritt – dem Schritt, Jesus Christus als Erlöser anzunehmen. Christus wird das Werk, das er in uns beginnt, vollenden (Philipper 1,6).
Und dann werden wir noch christusähnlicher werden (1. ໂກລິນໂທ 15,49; 1. Johannes 3,2). ພວກເຮົາຈະເປັນອະມະຕະ, imperishable, ອັນຮຸ່ງໂລດ ແລະບໍ່ມີບາບ. ຮ່າງກາຍວິນຍານຂອງພວກເຮົາຈະມີອໍານາດເຫນືອທໍາມະຊາດ. ພວກເຮົາຈະມີຄວາມເຂັ້ມແຂງ, ສະຫລາດ, ຄວາມຄິດສ້າງສັນ, ຄວາມເຂັ້ມແຂງແລະຄວາມຮັກທີ່ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດຝັນໃນປັດຈຸບັນ. ຮູບພາບຂອງພຣະເຈົ້າ, ເມື່ອຖືກເປື້ອນດ້ວຍຄວາມບາບ, ຈະສ່ອງແສງໄປດ້ວຍຄວາມສະຫງ່າລາສີທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າທີ່ຜ່ານມາ.
Michael Morrison
